9 listopada 2021 – 14 kwietnia 2022
Kuratorka wystawy: Małgorzata Korżel-Kraśna
Przykładami najpopularniejszych sprzętów kobiecych, używanych od antyku aż do czasów współczesnych, są różnego rodzaju skrzyneczki, kasety, szkatuły, pudełka lub puzderka. Przybierały one wielorakie kształty, różnorodne dekoracje i wykonywane były z niezliczonej liczby materiałów.
Najpowszechniejsze robiono z metali szlachetnych lub z drewna. Służyły do przechowywania biżuterii, drobnych i kosztownych przedmiotów, pamiątek, przyborów toaletowych i kosmetyków. Dawniej popularne były też małe przyborniki do robótek, pisania lub dbania o urodę. Oprócz wymienionych funkcji sprzęty służyły też skrywaniu kobiecych tajemnic. Wiele mówiły o swoich właścicielkach – ich gustach i statusie społecznym.
Najwięcej mebli i przyborników dla pań wykonywano w XVIII w., kiedy kobiety w hierarchii społecznej po raz pierwszy zaczęły zajmować ważne miejsce. W początkach XIX stulecia produkowano ich znacznie mniej, ale już w połowie tego wieku, kiedy zaczęła wzrastać rola kobiety, ich liczba się zwiększyła. W 2. połowie XIX w. ograniczano się do robienia stolików do robótek ręcznych i drobnych przyborników. Z czasem damy, w wyniku ruchów emancypacyjnych, zyskiwały więcej praw i nie potrzebowały już sprzętów specjalnie dla nich produkowanych. Po prostu korzystały z mebli takich samych jak mężczyźni.
■ Fotorelacja z oprowadzania kuratorskiego po wystawie ➸