Szkło śląskie XVIII wieku w kolekcjach polskich

17.01, g. 12:00

Spotkanie promocyjne publikacji Szkło śląskie w XVIII wieku. Ze zbiorów muzealnych i kolekcji prywatnych w Polsce połączone z wykładem Elżbiety Gajewskiej-Prorok Barokowe szkło śląskie z obszaru Karkonoszy. Nowe ujęcie zagadnień artystycznych i technologicznych

Dwutomowy katalog poświęcony barokowemu szkłu z terenu historycznego Śląska powstał w wyniku wieloletnich prac prowadzonych przez kustoszki zbiorów szkła w Muzeum Narodowym we Wrocławiu oraz Warszawie: Elżbietę Gajewską-Prorok i Aleksandrę J. Kasprzak, a także dr Edytę Bernady z wydziału konserwacji i restauracji dzieł sztuki krakowskiej ASP.

Dzięki publikacji poznać można m.in. zdobione artystyczną dekoracją szlifowaną i rytowaną naczynia okazjonalne i pamiątkowe oraz naczynia użytkowe powstałe w wytwórniach śląskich w XVIII w. głównie w hutach szkła w Szklarskiej Porębie (Schreiberhau, Kotlina Jeleniogórska), przechowywanych w zbiorach polskich. Katalog obejmuje 291 pozycji (300 obiektów) zabytków barokowego i późnobarokowego szkła śląskiego z kolekcji przechowywanych w licznych muzeach, m.in.: Muzeum Narodowym w Gdańsku, Kielcach, Krakowie, Poznaniu, Warszawie oraz oczywiście we Wrocławiu.

Jak pisze Elżbieta Gajewska-Prorok: „Już wstępna analiza problematyki szklanej przedstawionej w stanie badań i historii kolekcji szkła śląskiego zwróciła uwagę na wieloetapowość produkcji i zdobnictwa na szkle. W przeciwieństwie do hut organizowanych przez książąt i królów, którzy starali się skupić w jednym miejscu i podporządkować sobie wszystkie etapy produkcji, w dobrach hrabiów von Schaffgotsch kolejny etap związany był z inną miejscowością i nie podlegał jednemu zarządcy. Każdy z wydzielonych charakterystycznych typów i podtypów naczyń wyznacza kolejne etapy produkcji związane z wytwarzaniem szkła w hutach prowadzonych przez hutmistrzów i hutników z rodu Preusslerów w Szklarskiej Porębie, szlifiernią w Sobieszowie (Hermsdorf) i warsztatami rytowniczymi czynnymi głównie w Cieplicach (Warmbrunn). Tradycyjne zasady produkcji, pozwoliły na zachowanie ciągłości technologicznej, a bazowanie na surowcach z tego samego źródła, której podstawą była krzemionka ze złóż kwarcu na Izerskich Garbach (Weiss Flins) stały się podstawą dla otrzymywania wysokiej jakości masy szklanej typu kryształ kredowy. […]
Na uwagę zasługuje również fakt, że w dekoracji rytowanej śląskich szkieł widoczna jest zadziwiająca wielość i różnorodność tematyki, która dostosowana była do potrzeb i gustów szerokiego grona odbiorców pochodzących z całej Europy, m.in. z  Niderlandów, Anglii, a także w Ameryki”.

Muzeum Narodowe we Wrocławiu, spotkanie w sali audiowizualnej (s. 116), wstęp wolny.

■ Wydarzenia edukacyjne ➸
■ Fotorelacje edukacyjne ➸

 

print