Dzieło ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu prezentowane na wystawie stałej.
➸ Sarkofag księcia Henryka IV Probusa, ok. 1300–1320
Autor: rzeźbiarz kształcący się we Fryburgu Bryzgowijskim, Strasburgu i Marburgu oraz artyści wykształceni w Górnej Nadrenii
Dzieło: Sarkofag księcia Henryka IV Probusa
Data powstania: około 1300–1320
Technika/materiał: mikryt, piaskowiec, tempera, ślady złoceń
Wymiary: 200 na 86 na 118 centymetrów
Dzieło pochodzi z Kolegiaty św. Krzyża we Wrocławiu. Sarkofag ukazuje na płycie wierzchniej prawie pełnoplastyczną postać księcia Henryka IV Probusa.
Zmarły prezentuje się Bogu na Sądzie Ostatecznym w stroju rycerza, w mitrze książęcej na głowie.
Obiegająca płytę łacińska inskrypcja głosi chwałę zmarłego w 1290 roku księcia wrocławskiego, władcy Śląska, Krakowa, roszczącego sobie prawo do Sandomierza.
Treść napisu oraz ukazany po lewej stronie głowy księcia domniemany herb Polski, biały orzeł w koronie na czerwonym polu tarczy, świadczą o podejmowanych przez Henryka wysiłkach na rzecz zjednoczenia
Królestwa Polskiego.
Zgodnie z tradycją francuską, na bocznych ścianach tumby nagrobka zobrazowano pogrzeb księcia.
Orszak pogrzebowy tworzą duchowni, biskupi i kanonicy ufundowanej i przez Henryka IV Kolegiaty św. Krzyża, członkowie rodziny zmarłego oraz dworzanie.
Konduktowi towarzyszą czterej aniołowie, niosący do raju płytę, na której spoczywa ciało księcia.
Swobodne, naturalistyczne ujęcie wizerunku zmarłego, będące nawiązaniem do klasycznej rzeźby gotyckiej pogranicza francusko-niderlandzkiego oraz Górnej Nadrenii, świadczy o dużym talencie anonimowych rzeźbiarzy.
Powstały między rokiem 1300 a 1320 sarkofag, uznawany powszechnie jest za dzieło o randze europejskiej, które stało się wzorem dla wielu gotyckich, i to nie tylko śląskich, pomników nagrobnych.
■ Więcej opisów ➸
Dofinansowano w ramach programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Kultura Dostępna” – zadanie: „Muzeum jest dla wszystkich. Dostosowanie oferty edukacyjnej MNWr do potrzeb osób z niepełnosprawnościami”