Przy długim stole w mrocznej, obszernej sali z wielkimi kolumnami siedzą zaniepokojeni zapowiedzią zdrady, żywo gestykulujący apostołowie. Jedynie ukazany pośrodku Jezus i siedzący obok św. Jan Ewangelista są spokojni.
Zbawiciel wznosi oczy ku górze, modląc się nad trzymanym w dłoniach chlebem oraz stojącym obok kielichem wina. Silne, sztuczne światło wydobywa z mroku twarze rozmawiających ze sobą apostołów. Wśród nich zwraca uwagę ponure oblicze Judasza trzymającego w ręku sakiewkę – symbol zdrady.
Obraz noszący cechy tenebryzmu – kształtowania kompozycji malarskiej przy pomocy światła i mroku – odwołuje się do twórczości prekursora barokowego malarstwa – Caravaggia.
I. Gołaj, G. Wojturski, Muzeum Narodowe we Wrocławiu. Przewodnik, Wrocław 2012
#zoom_na_muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸