Dzieło ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Tytuł: Ewa
Autor: Lucas Cranach starszy
Data powstania: ok. 1531
Technika: tempera na desce (pierwotnie), obecnie na płótnie naklejonym na deskę sosnową
Wymiary: 52 cm wysokości, 44,4 cm szerokości
Kierunek/styl: renesans
W centrum obrazu ukazana jest biblijna Ewa. Postać w ujęciu od pasa w górę jest naga. Wyróżnia ją jasna karnacja skóry. Tułów i głowa zwrócone są ku lewej krawędzi obrazu. Ewa ma długie, rozpuszczone włosy koloru rudawego blondu spadające swobodnie na jej kark i plecy. Złociste pasma widoczne są również poniżej jej prawej piersi. Nad czołem Ewy wyraźnie widoczny jest symetryczny przedziałek, a złote pasmo za odsłoniętym, lewym uchem malarz precyzyjnie zaznaczył cieniutkim pędzelkiem. Krągła twarz kobiety ma regularne i delikatne rysy. Otwarte oczy w kształcie migdałów, rozmieszczone lekko skośnie pod niezbyt szerokimi brwiami. Drobne usta o jasnoczerwonych regularnych wargach stanowią pewną dominantę kolorystyczną. Uśmiech delikatny. Pogodna twarz wyraża spokój. Lewe ramię pochylone ku dołowi. Małe piersi Ewy są nieznacznie zaznaczone światłocieniem, a ich brodawki posiadają wąską obwódkę. Przy lewej krawędzi obrazu ukazany jest jedynie kciuk prawej ręki podtrzymujący czerwone jabłko.
Ewa stoi przy pniu drzewa o ciemnobrązowej korze. Wzdłuż górnej krawędzi obrazu biegnie jego poprzeczny konar, wokół którego wije się wąż szarego koloru z zaznaczonymi na grzbiecie łuskami w kształcie drobnych rombów. Głowa węża skierowana jest ku prawej skroni kobiety. Z jego głowy wyrasta pięć pręcików namalowanych czarną farbą. Tworzą one jakby pióropusz. Postać Ewy ukazana została na tle gęstych zarośli i jasnoniebieskiego nieba. W dolnym lewym rogu znajduje się fragment poroża jelenia brązowej barwy nieco jaśniejszej od kory drzewa.
Prezentowany obraz stanowi jedynie fragment pierwotnie znacznie większej kompozycji. Początkowo bowiem dzieło ukazywało w całej postaci nie tylko Ewę, ale również Adama stojących pod drzewem w raju. Między nimi znajdował się jeleń. W początku XVII wieku z pierwotnego obrazu z nieznanych powodów zostały wycięte dwa mniejsze fragmenty ukazujące od pasa w górę Ewę i Adama. Następnie zostały one prawie całkowicie przemalowane. W wyniku domalowania strojów postaciom Ewy i Adama oraz zamalowaniu tła powstały dwa portrety nieznanej pary. Gdy w latach 30-tych XX wieku trafiły one do pracowni konserwatorskiej we Wrocławiu, okazało się, że pierwotnie przedstawiały właśnie Ewę i Adama. Stwierdzenie tego faktu było możliwe dzięki prześwietleniu obu obrazów promieniami Roentgena. Po odkryciu owej tajemnicy konserwatorzy postanowili usunąć przemalowania, które przez ponad trzysta lat przykrywały oryginalne warstwy malarskie.
■ Więcej opisów ➸
„Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego”