Dzięki małżeństwu Jana Luksemburskiego z Elżbietą Przemyślidówną, córką króla Czech Wacława II, dynastia Luksemburska weszła we władanie Koroną Czeską.
Król Jan został jednym z najwybitniejszych władców europejskich. Uważany za wzór szlachetnego rycerza zginął bohaterską śmiercią w bitwie pod Crécy, trafiony strzałą angielskiego łucznika. Jego syn Karol IV przeszedł do historii jako najwybitniejszy władca Czech. Za jego rządów Praga stała się jedną z najważniejszych europejskich stolic.
Karol IV, wychowany na dworze francuskim, oczytany i znający wiele języków walczył o boku ojca w kampaniach włoskich i przygotowywał się intensywnie do objęcia tronu. Jego małżonką została Blanka, córka Karola de Valois.
Gdy przybyła do Pragi z wykwintnym francuskim orszakiem, wzbudziła podziw urodą i liczbą klejnotów, w tym dwiema koronami, które przywiozła ze sobą.
Blanka szybko nauczyła się czeskiego, co zapewniło jej sympatię dworu i poddanych. Ze swoją macochą Beatrycze Burgundzką, izolowaną na dworze ze względu na nieznajomość języka, rozmawiała wyłącznie po francusku.
Blanka miała z Karolem dwie córki: Małgorzatę, późniejszą królową Węgier, oraz Katarzynę, księżną Austrii, Styrii i Karyntii, a po drugim mężu także Bawarii. Sama Blanka zmarła młodo w wieku 31 lat.
To po jej śmierci Karol IV oddał w zastaw klejnoty ze swego skarbca, w tym niezwykłą koronę z orłami, która pokazywana jest na wystawie „Skarb Średzki. Cesarze, królowie, książęta”. Ekspozycja czynna jest do 30 grudnia 2021 r.
#zoom_na_muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸