Dział Sztuki Wydawniczej Muzeum Narodowego we Wrocławiu nie powstałby, gdyby nie Jan Kuglin. Urodzony w 1892 r. w leżącym dziś w Czechach Bohumíně, zamiłowanie do książki wyniósł jeszcze z domu rodzinnego.
Rzemiosło drukarskie doskonalił od najmłodszych lat m.in. w Cieszynie, Krakowie, Moskwie, Poznaniu i Wrocławiu. Szczególnie zasłużył się dla Dolnego Śląska, gdzie w 1945 r. był odpowiedzialny za podniesienie przemysłu poligraficznego z powojennych ruin.
Wpojona mu przez ojca pasja zaowocowała własną kolekcją bibliofilską, gromadzoną od ok. 1915 r., niszczoną dwukrotnie kataklizmami obu wojen światowych. Zbiór ten zawierał nie tylko różnego rodzaju cymelia, ale także literaturę naukową i fachową z zakresu księgoznawstwa.
Zanim zmarł w 1972 r., uzyskał obietnicę od ówczesnej dyrektorki wrocławskiego muzeum dr Marii Starzewskiej, że w zamian za podarowanie najcenniejszego fragmentu swojej kolekcji sztuki wydawniczej, zostanie utworzony osobny dział, a następnie przekształcony w muzeum książki.
Fot. archiwum MNWr
Na fotografii Jan Kuglin trzyma jedną z książek podarowanych do naszego muzeum: „Emila Zegadłowicza dziesięć ballad o powsinogach beskidzkich”, której druk, ilustrowany barwnymi drzeworytami Zbigniewa Pronaszki, ukończono 16 maja 1929 r. w Poznaniu.
Jest to pierwsza na świecie publikacja złożona Antykwą Jeżyńskiego – pierwszym polskim narodowym krojem pisma od czasów Jana Januszowskiego (XVI w.). Egzemplarz ten został przypisany imiennie typografowi (czyli samemu Kuglinowi), jest jednym z dwóch pozaliczbowych z nakładu 350 egzemplarzy numerowanych i zawiera obszerną dedykację i podziękowania od autora książki.
W dowód uznania dla tego gestu osobną część wystawy „50 na 50. Jubileusz 50-lecia Działu Sztuki Wydawniczej Muzeum Narodowego we Wrocławiu” stanowią gabloty prezentujące część obiektów przekazanych w darze przez Jana Kuglina.
dr Jakub M. Łubocki, kurator wystawy
■ Zoom na muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸