Cesarski orzeł ze Skarbu Średzkiego

Dynastia Staufów wywodziła się ze Szwabii, ale jej najwybitniejsi władcy sięgnęli po godność cesarską, a ich imperium obejmowało nie tylko kraje niemieckie, ale też Burgundię i Włochy wraz z Sycylią. To właśnie z Sycylii rządził swym cesarstwem Fryderyk II (1194–1250). Wyspa stała się wówczas centrum jego europejskiej polityki, a warsztaty złotnicze z Palermo zyskały wielką renomę.

Kunszt sycylijskich złotników jest widoczny w ozdobnej zaponie odnalezionej w Środzie Śląskiej. Cesarski orzeł w jej centrum odwołuje się do tradycji Imperium Rzymskiego. Podział okręgu zapony na osiem części świadczy o fascynacji Fryderyka mistyką liczb, gdzie liczba osiem symbolizuje nieskończoność, a dwa powiązane okręgi oznaczają połączone światy: materialny i duchowy.

Fot. A. Podstawka

Tajemniczy klejnot ze Środy przebył długą drogę poprzez dworskie skarbce nim trafił do rąk Karola IV, także szukającego symboli mogących wesprzeć jego imperialne dążenia.

Również z sycyliskiej tradycji Staufów wywodzą się korony z orłami, znane jeszcze w XV w. jako typ korony ślubnej. Korona Średzka jest ostatnim zachowanym dziełem złotniczym reprezentującym tę symbolikę. Skarb oglądać można do końca roku na wystawie czasowej „Skarb Średzki. Cesarze, królowie, książęta” ➸

■ #zoom_na_muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸

 

print