W kulturze zachodniej suknia ślubna panny młodej, po raz pierwszy wychodzącej za mąż, jest zwyczajowo biała. Ten obyczaj ma jednak genezę stosunkowo niedawną, sięgającą połowy XIX w. Białą suknię ślubną spopularyzowała młoda królowa Wiktoria, poślubiając księcia Alberta w 1840 r.
Brytyjska opinia publiczna idealizowała ich związek, który uważano za romantyczny i jednocześnie uosabiający wartości rodzinne. Młode kobiety chciały naśladować królową.
Do popularności białej sukni ślubnej przyczynił się także rozwój fotografii: białe suknie dobrze prezentowały się na niewyraźnych niekiedy portretowych fotografiach ślubnych, czarno-białych lub utrzymanych w tonach sepii. Wyglądały elegancko i stanowiły piękną oprawę dla urody panny młodej.
Pod koniec lat 40. XIX w. czasopisma dla kobiet przedstawiały biel nie tylko jako najbardziej twarzowy i stosowny kolor sukni ślubnej, lecz także przekonywały czytelniczki, że za takim wyborem stoi odwieczna tradycja.
Więcej ciekawostek można poznać na wystawie czasowej „Galeria mody” ➸
#zoom_na_muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸