od 17 lutego do 2 kwietnia 2006
gmach główny Muzeum Narodowego we Wrocławiu
Osobowość i twórczość Bernharda Heisiga pozostają w centrum trwajacej od 1990 roku debaty toczonej na temat sztuki powstałej w byłej DDR. Panujące wtedy resentymenty wobec „sztuki oficjalnej” przesłoniły możliwość oceny malarstwa artysty, który już w latach sześćdziesiatych zeszłego stulecia zerwał z doktryną realizmu socjalistycznego tworząc obrazy ilustrujące fizyczne, duchowe i intelektualne zniszczenia spowodowane w Niemczech skutkami drugiej wojny światowej.
Traumatyczne przeżycia wojenne, egzystencja pod dyktaturą, zarówno w czasie wojny i długo po jej zakończeniu, zdeterminowały postawę i osobowość artysty, prowadzącego w swej twórczości dyskusję z narzuconym mu obrazem świata, najpierw brutalnością wojny, później „zaordynowanym antyfaszyzmem” i dyktaturą partii komunistycznej w Niemczech Wschodnich.
Prezentowana w Muzeum Narodowym we Wrocławiu wystawa obejmuje 42 obrazy olejne i 20 litografii, przedstawiające najważniejsze cykle w dorobku artysty, w których artysta, podejmując zasadnicze dla swej sztuki wątki takie jak tradycja pruskiej mentalności czy tragedie wojenne, inicjuje głębszą dyskusję artystyczną i intelektualną nad zagadnieniem wolności człowieka i swobody twórczej. Dopełnia je m.in. cykl poświęcony oblężonemu Wrocławiowi „Festung Breslau”, w którym artysta spędził lata młodości i obrazy powstałe pod wpływem teatru Bertolda Brechta.
Więcej: http://www.bernhard-heisig.de/
Wystawa organizowana w ramach
Roku Polsko – Niemieckiego 2005/2006
Bernhard Heisig,
Festung Breslau – miasto
i jego zabójcy, 1969
Barnhard Heisig,
Ochotnik wojenny, 1986
„