20 lutego 2003 – 13 kwietnia 2003
Wystawa ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie uzupełniona o kilka dzieł ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Albrecht Dürer, urodzony 21 maja 1471 r. w Norynberdze, zmarły 6 kwietnia 1528 r. Jeden z najwybitniejszych twórców w dziejach sztuki, najsławniejszy przedstawiciel renesansu w Europie Północnej. Zajmował się rysunkiem, grafiką, malarstwem i teorią sztuki. Był rytownikiem stosującym wszystkie znane ówczesne techniki graficzne; doskonały miedziorytnik, ale i jeden z największych drzeworytników w dziejach grafiki. Twórca cykluApokalipsy, będącego majstersztykiem drzeworytniczym. Autor sławnych cykli:Wielka i Mała PasjaorazŻycie Marii. Tworzył też psychologiczne portrety osób ważnych dla ówczesnego życia publicznego. Ceniony już za życia znalazł wielu naśladowców wśród sobie współczesnych rytowników i malarzy. Jego pasyjne drzeworyty i miedzioryty stały się wręcz kanonem powtarzanym przez pokolenia artystów.Pasjestały się inspiracją m. in. dla Lucasa van Leydena, a portrety i sceny rodzajowe dla Lucasa Cranacha Starszego. Jednym z najsłynniejszych kopistów Dürera był Hieronymus Hopfer.
Rycerz, śmierć i diabeł
Adam i Ewa
Na wystawie zaprezentowano około 100 prac, wśród nich grafiki zwane „sztychami mistrzowskimi” (miedzioryty z lat 1513-1514), jak:Święty Hieronim w pracowni,Melancholia I,Rycerz śmierć i diabeł,Czterej jeźdźcy Apokalipsy oraz Adam i Ewa.
Naśladowców reprezentowali m.in.: Lucas Cranach Starszy, Heinrich Aldegrever, Lucas van Leyden, Albrecht Altdorfer i Hieronymus Hopfer. Ekspozycję uzupełniały obrazy np.: Pencza, Bruyna i Mistrza z Messkirch.
Wystawie towarzyszyły stanowiska multimedialne, na których można było się szczegółowo zapoznać z życiem, twórczością i oddziaływaniem Albrechta Dürera.
Na ekspozycji emitowany był film dokumentalny z performance META… RELACJA, Andrzej Dudek-Dürer.