Przekazując w darze Muzeum Narodowemu we Wrocławiu tę piękną komodę, darczyńcy spełnili prośbę członka swojej rodziny.
Wiemy, że komoda pochodzi z dworku w Nowostawach na Kresach Wschodnich, a jej pierwszymi właścicielami byli prawdopodobnie Anna Maria i Bartłomiej Rozwadowcy, dziadkowie ofiarodawców.
Fot. W. Rogowicz
Komoda powstała w epoce historyzmu, kiedy świadomie naśladowano dawne style. Jest odwzorowaniem popularnego mebla z czasów rokoka, o niewielkich rozmiarach, przeznaczonego głównie do kobiecego buduaru.
Wykonano ją w Dreźnie, które w końcu XIX w. było jednym z największych ośrodków meblarstwa neorokokowego w Europie. Szczególnie ceniono wykonywane tam meble z wykorzystaniem porcelanowych płytek, najczęściej pochodzących z wytworni w Miśni.
Tradycja dekorowania mebli plakietkami ceramicznymi wywodzi się z Chin, a najwcześniej przejęto ją w Europie we Francji w XVIII w. Zdobiono tam sprzęty płytkami z malowanymi pejzażami, roślinami, zwierzętami lub scenami rodzajowymi.
We francuskich meblach montowano najczęściej płytki z manufaktury w Sevres pod Paryżem, a w Anglii stosowano płytki z wytwórni Wedgwooda. Zawsze były to wyroby najwyższej jakości.
Komoda, która trafiła do zbiorów MNWr utrzymana jest w duchu rokokowym nie tylko ze względu na kształty i dekoracje, ale także z powodu przedstawionych scen z życia dworskiego, w których bohaterowie noszą kostiumy rokokowe. Reprezentuje typ zwany szyfonierą.
Zaopatrzona jest w sześć szuflad, przykryta drewnianym blatem i wsparta na czterech wysokich nogach. Czoła szuflad są półkoliście wypukłe i dekorowane metalowymi uchwytami, połączonymi z owalnymi porcelanowymi płytkami z malowanymi scenami dworskimi, ujętymi metalowymi ramkami z ornamentem rocaille.
Małgorzata Korżel-Kraśna, kuratorka Galerii Rzemiosł Artystycznych i Kultury Technicznej MNWr
■ Zoom na muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸