Dzieło ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu
Nieznany artysta wg grafiki Lucasa van Leydena z ok. 1519
„Światowe życie Marii Magdaleny”, 2. poł. XVI w.
Olej na desce dębowej, wymiary 75 × 106,8 cm
Muzeum Narodowe we Wrocławiu
Wielopostaciowa, wielobarwna kompozycja w leśnym pejzażu o wybujałej roślinności. Maria Magdalena ze swoim towarzystwem zgromadzeni na polance, z kilkoma drzewami uciętymi górną krawędzią obrazu. Ubrani w modne stroje z dominującą barwą czerwoną. W centrum Maria Magdalena w złocistej, powłóczystej sukni i idący z nią mężczyzna. Oboje są eleganccy, ukazani po skosie w pozach kroczących ku prawej.
Kobieta ma gładkie rude włosy, w większości przesłonięte opadającą na szyję chustą. Drobna twarz o pełnych policzkach i drugim podbródku. Na ramionach narzutka z delikatnej, cienkiej tkaniny z szerokimi rękawami rozchodzącymi się nad łokciami. Prawy wzdyma się na wietrze, tworząc formę przypominającą żagiel.
Głęboki dekolt sukni podkreśla ściśnięte stanikiem i wyeksponowane jędrne piersi. W talii suknia mocno ściągnięta, poniżej mocno przymarszczona, opadająca do ziemi. Dla ułatwienia chodu Maria Magdalena prawą dłonią delikatnie podciąga tkaninę, która formuje się w kaskadowe załamania. Za nią ciągnie się krótki tren, drugą ręką chwyta dłoń towarzyszącego jej mężczyzny.
Idzie on przy lewym boku Marii Magdaleny, na głowie czapka odsłaniająca wysokie czoło, twarz frontalnie. Rozbieżny zez, duży nos, usta asymetryczna, z jednym kącikiem ku dołowi. Ubrany w sięgające za kolana, zapinany na guziki brązowy kaftan. Szeroki strój kryje nieco obfitą sylwetkę o wydatnym brzuchu. Od sznurka w pasie tkanina układa się w pionowe fałdy, w lewej dłoni słomkowy kapelusz z dwoma piórami. Nagie nogi umięśnione, na stopach sandały, wokół pary mnóstwo postaci.
W prawym dolnym rogu, wokół ogromnego pniaka, siedzą dwie zajęte sobą pary oraz grupa czterech osób rozmawiających i pijących z dzbana. Nad nimi, w cieniu drzewa, zwróceni ku prawej krawędzi, stoją kobieta i mężczyzna w dworskich strojach. Kobieta ma charakterystyczny czepiec w formie stożka, z wiszącą z niego przezroczystą tkaniną.
Pod drzewem mężczyzna w wieńcu laurowym oraz trzy inne osoby siedzące na ziemi. Nieco wyżej, w cieniu jednego z drzew, dwaj muzykanci. Jeden przygrywa na dużym bębnie, drugi na fujarce. Na lewo, za plecami Marii Magdaleny, kilka kobiet i mężczyzn, częściowo przysłoniętych dwoma pniami drzew. W lewym dolnym rogu kobieta w czepcu. Ukazana prawym bokiem siedzi na płaskim kamieniu, na jej kolanach głowa mężczyzny leżącego na ziemi.
Kobieta pochyla głowę nad jego twarzą, dłońmi dotyka jego głowy i piersi. Na nogach mężczyzny miecz, w głębi epizody z konnymi i psami, myśliwskimi oraz umykającymi jeleniami i zającami. A także dworski orszak pod dalekim wzniesieniem oraz scena z kobietą i dwoma mężczyznami przy prawej krawędzi.
Skupiska drzew po lewej i prawej oraz na szczycie dalekiego wzniesienia, pejzaż w głębi pagórkowaty z dużymi wypłaszczeniami. W oddali niewyraźne skaliste góry otoczone białymi, świetlistymi chmurami. Wyżej szaro-błękitne niebo.
Na fragmencie kamiennej ściany za Sofonisbą, na prawo od jej głowy, niewyraźna półprzeźroczysta twarz, niczym maska lub odbicie czyjegoś oblicza.
■ Więcej opisów ➸
Audiodeskrypcja zrealizowana w ramach projektu „Bliżej muzeum” 2024