Na wystawie „Wiwat Muzeum!” oglądać można prace na co dzień niedostępne dla zwiedzających. W cyklu „Wybór kuratora” autorzy tej ekspozycji opisują wybrane przez siebie dzieła. Tym razem w sali prezentującej przemiany dzieł sztuki o pewnym wyjątkowym dzbanie opowiada Karolina Rzepka z Działu Edukacji MNWr.
W sali „Przemiany” wybraliśmy kilka tematów, wokół których odbiorca będzie się poruszał. Są to m.in. przemiany w kontekście portretu, martwych natur oraz rzemiosła artystycznego – reprezentowanego tutaj przez dzbany.
Fot. W. Rogowicz
Przemiany tego naczynia możemy rozpatrywać w różnych kontekstach. W zależności od czasu powstania, zamożności nabywców czy obowiązującego w danym okresie stylu zmienia się jego dekoracja, rozmiar, a także materiał, który ma za sobą tajemniczą drogę wielu przeobrażeń.
Czy jest metalem, ceramiką, masą szklaną przechodzi przemiany w procesie technologicznym poprzez wręcz alchemiczny wymiar łączenia substancji, które zmieniają swoje właściwości pod wpływem obróbki termicznej.
Na szczególną uwagę zasługuje miedziany dzban cechu kłodzkich farbiarzy, wykonany prawdopodobnie jako praca mistrzowska przez Hansa Christopha z Würzburga, z wyjątkowym jak na XVII-wieczne dzieło tego typu sygnowaniem czeladnika kotlarskiego – na brzuścu umieszczone zostały repusowane dwa gryfy trzymające godło cechu.
Karolina Rzepka, Dział Edukacji Muzeum Narodowego we Wrocławiu
■ Zoom na muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸