od 20 lutego do 20 marca 2008
Leon Tarasewicz – artysta znany ze swoich niekonwencjonalnych działań malarskich – namalował w holu głównym Muzeum Narodowego we Wrocławiu trzy wielkie poziome obrazy.
Najpierw jednak w zabytkowym wnętrzu stanęła wielka, wysoka na 10 metrów i licząca 3 kondygnacje konstrukcja budowlana firmy PERI, która stała się podstawą do działań artysty. Na posadzce każdego poziomu konstrukcji Leon Tarasewicz stworzył olbrzymi obraz – każdy w innej kolorystyce. Dominującą barwą na drugim piętrze jest kolor żółty, na pierwszym zielony, a na parterze czerwony. „Arkady we wrocławskim Muzeum Narodowym są na tyle specyficzne, że szybko przyszła koncepcja, aby zderzyć dawną architekturę ze współczesnym sposobem konstruowania oraz poważne muzealne wnętrze z nietypowym malarstwem – wyjaśnia Leon Tarasewicz. Poziome obrazy można oglądać przechadzając się po krużgankach otaczających hol główny Muzeum Narodowego, można też wejść na konstrukcję i podziwiać je chodząc bezpośrednio po nich. „Dla mnie to taki powrót do dzieciństwa. Pamiętam, że jako mały chłopiec lubiłem rysować na ścieżkach, jakie robią ludzie, by przejść gdzieś na skróty. Na piasku tworzyłem różne kompozycje, później ludzie niszczyli mi to podobrazie, a ja znów zaczynałem od początku” – wspomina artysta.
Na wrocławskiej wystawie można też będzie zobaczyć najnowsze obrazy Leona Tarasewicza, niektóre z nich powstałe w 2008 roku oraz pracę „Bez tytułu” z 2003, która znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Muzeum wrocławskie posiada największą kolekcję prac artysty. Zaraz po jego debiucie i pierwszej znaczącej ekspozycji (w galerii Foksal w 1987 r.) dyrektor Mariusz Hermansdorfer zaproponował mu zorganizowanie dużej wystawy w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Sporą część prac, które zostały wtedy wystawione dyrektor włączył do kolekcji muzealnej, a potem systematycznie dokonywał kolejnych zakupów. W tej chwili zbiór prac Leona Tarasewicz liczy 9 eksponatów, każdy złożony jest z wielu elementów.
Leon Tarasewicz urodził się 14 marca 1957 w Stacji Waliły na Białostocczyźnie, w 1984 roku ukończył wydział malarstwa w pracowni prof. Tadeusza Dominika w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, od 1996 roku prowadzi na tej uczelni pracownię malarstwa. Jest laureatem wielu nagród, m. in.: w 1998 Nagrody im. Jana Cybisa, w 1999 Nagrody Fundacji Nowosielskich oraz Paszportu „Polityki”, w 2007 Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury.
Jego prace znajdują się we wszystkich znaczących kolekcjach polskich, a także wielu zagranicznych. Reprezentował sztukę polską na Aperto ‘88, podczas Biennale di Venezia (1988) oraz w Polskim Pawilonie na 49. Międzynarodowym Biennale w Wenecji (2001).
SPONSOR WYSTAWY:
PATRONI MEDIALNI:
.jpg)