Wystawa czynna od 25 kwietnia do 17 czerwca 2007
Wernisaż 23 kwietnia, godz. 18.00
Sceny rodzajowe, pejzaże, militaria, studia ludzi i zwierząt to ulubione tematy prac Stefano della Belli. Ponad 200 grafik tego włoskiego artysty można będzie oglądać od kwietnia do czerwca we wrocławskim Muzeum Narodowym.
Stefano della Bella (1610-1664) urodził się we Florencji jako syn rzeźbiarza i od dziecka przeznaczony został do zawodu artystycznego. Na ukształtowanie się jego twórczości wpływ miała fascynacja dziełami Jacques’a Callot, zaś na całym artystycznym życiu zaważyły: mecenat rodziny Medyceuszy, na zlecenie której rejestrował miedzy innymi dworskie uroczystości, pobyt w Rzymie, gdzie szkicował z natury liczne zabytki i później wykorzystywał je w grafikach a także wieloletni pobyt w Paryżu. Wrocławska wystawa daje możliwość zorientowania się w rozmaitości tematów i motywów obecnych w pracach della Belli. Wśród wystawionych akwafort pojawi się najbardziej znana w Polsce jego grafika: „Wjazd Jerzego Ossolińskiego do Rzymu” (monumentalna, długa na 2 i pół metra kompozycja odbita z sześciu płyt), można też będzie zobaczyć grafiki przedstawiające przedstawicieli różnych formacji wojskowych, różne typy uzbrojenia, sceny rodzajowe z udziałem kobiet i dzieci, wędrowców czy żołnierzy, pejzaże pokazujące nadmorskie plaże i porty, wiejskie krajobrazy, wiatraki, ruiny dawnych budowli, a także studia zwierząt.
„Przedstawienia okazjonalne rejestrują najdrobniejsze szczegóły uroczystości, sceny rodzajowe charakteryzują się bogactwem motywów „z życia wziętych”, a każdy pejzaż ma swoją „epicką historię – mówi Izabela Żak autorka wystawy – na przykład wieśniaczka pędząca stado krów zdejmuje buty przed wejściem do rzeki”
Zdecydowaną większość prac della Belli stanowią akwaforty. „Jest to technika dająca dużo większe możliwości w zakresie kształtowania drobnych form niż miedzioryt. Wynika to z tego, że grafik wykonuje ryt będący odzwierciedleniem kompozycji stalowymi igłami na werniksie pokrywającym płytę a nie bezpośrednio na płycie miedzianej. Werniks jest podłożem bardziej miękkim niż płyta i łatwiej na nim wyryć skomplikowane kształty, a kreski mogą być cieńsze i bliżej siebie rozmieszczone”.
Na wystawie można będzie porównać różne stany (odbitki stanowiące rezultat kolejnych etapów pracy nad ryciną) i różne wydania – nawet z XVIII i XIX wieku – tego samego dzieła.
Znajdująca się w zbiorach wrocławskiego Muzeum Narodowego kolekcja grafik Stefano della Belli trafiła do Wrocławia (zanim została przekazana do muzeum, znajdowała się w Archiwum Państwowym) po wojnie z berlińskiej Biblioteki w Królewskiej Akademii Sztuki i Gabinetu Grafiki przy Muzeach Królewskich.