3 września – 31 grudnia 2011
Kuratorka: Dorota Róż-Mielecka
To ostatnia z trzech wystaw sztuki japońskiej zaplanowanych na ten rok w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Pokazane zostaną obiekty zdobione motywami jesieni pochodzące z okresu od XVIII do XX wieku.
Życie mieszkańców Japonii było, i jest tak nadal, podporządkowane rytmowi zmieniających się pór roku. Stale przeobrażający się świat przyrody inspirował japońskich artystów, symbolizował bowiem tak istotną dla estetyki tego kraju wrażliwość na piękno ulotne, nietrwałe i zmienne. Jesień jest najbardziej ceniona w japońskiej tradycji, ponieważ na wiele różnych sposobów przypomina o nieuniknionym przemijaniu. Jednym z najpopularniejszych tematów są tytułowe „zioła jesieni”. Chryzantemy, dzwonki, eulalia, koniczyna, waleriana, goździki wyrażały nastroje melancholii i samotności. Jesień symbolizowały również: klon o purpurowych liściach, przebarwiające się pędy winnej latorośli, roślina nanten z dojrzałymi owocami a także księżyc w pełni, według Japończyków najpiękniejszy w tym okresie. Towarzyszy mu często zając, który mieszka na tej planecie, polerując jej powierzchnię by błyszczała.
Wszystkie eksponaty pochodzą z kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Są to przede wszystkim 18 i 19-wieczne przedmioty pokryte laką (kasetki na przybory do kaligrafii, pudełka na lekarstwa, pojemniki na kadzidła, zestaw na piknik), a także jelce tarczowe tsuba. Eksponowane są także współczesne wyroby japońskiego rzemiosła (ceramika, pałeczki) zdobione motywami jesiennymi, bowiem tradycja dekorowania przedmiotów „sezonowymi” ornamentami jest nadal żywa.
