Wykład Elżbiety Gajewskiej-Prorok w ramach cyklu „Kolor i forma. Sztuka szkła w czasach nowożytnych”
„Cristallo” – legendarne renesansowe szkło weneckie. Jak powstało i w jaki sposób różniła się nowa masa szklana od ogólnej produkcji szkła w tym czasie w Europie. Jakie nowe formy, niespotykane w innych ośrodkach szklarskich, opracowali mistrzowie weneccy. Uczestnicy wykładu usłyszeć będą mogli o szkle „filigranowym”, „mrożonym” rysowanym diamentem, o „szkłach smoczych”, „szkłach skrzydełkowych”, „szkłach chalcedonowych”. W okresie renesansu i baroku modne formy szkła i wenecka technologia zostały przeniesione przez szklarzy z okolic Wenecji do hut szkła na zaalpejskich obszarach Europy: do Czech, północnej Francji, Niderlandów, Anglii, gdzie rozwijano wcześniejsze pomysły weneckie. Jednak szkło weneckie wytwarzane na wyspie Murano do końca XVII w. było najdroższe i najbardziej pożądane w całej Europie. W XIX w. starano się je naśladować w hutach szkła na Murano, a także w Josephinenhütte w Szklarskiej Porębie.
Muzeum Narodowe we Wrocławiu, spotkanie w sali audiowizualnej (s. 116), wstęp wolny.
■ Wydarzenia edukacyjne ➸
■ Fotorelacje edukacyjne ➸