Bartholomäus Spranger „Chrzest Chrystusa”, 1603 [PJM]

Dzieło ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu prezentowane na wystawie stałej.

➸ Bartholomäus Spranger „Chrzest Chrystusa”, 1603

Autor: Bartholomäus Spranger
Tytuł dzieła: Chrzest Chrystusa
Data powstania: 1603
Technika: olej na desce
Wymiary: 102 na 88 centymetrów

Jednym z najcenniejszych dzieł w kolekcji wrocławskiej jest praca światowej sławy malarza manierysty, działającego na dworze cesarza Rudolfa II w Pradze, Bartholomäusa Sprangera. Obraz z epitafium Simona i Ewy Hannivaldtów z kościoła w Żórawinie, „Chrzest Chrystusa”.

Wizja sceny biblijnej przedstawia moment, w którym półnagi Jezus stojący w rzece Jordan przyjmuje chrzest przez polanie głowy od klęczącego na skale św. Jana Chrzciciela. Nad postacią Mesjasza ukazano otoczoną blaskiem białą gołębicę, symbol Ducha Świętego.
Za plecami św. Jana stoi wpatrzony w niebo anioł przytrzymujący szaty Jezusa. W tle kompozycji rozpościera się daleki widok z wijącą się rzeką i skalistym brzegiem oraz drobnymi sylwetkami ludzi.

Dzieło urzeka zarówno dynamiczną kompozycją z wytwornie upozowaną postacią św. Jana, serpentynowo skręconą figurą Jezusa, jak i wysmakowaną skalą barw. Seledynowe, księżycowe światło delikatnie modeluje smukłe, połyskujące ciała. Postaci ukazano na tle malachitowych brzegów i wzgórz znad rzeki Jordan oraz brązowo-szarej przestrzeni pochmurnego nieba. Utrzymane w wąskiej gamie barw studia postaci zostały ożywione akcentami czerwieni, fioletu i koloru czerwono-pomarańczowego, swobodnie naszkicowanych szat.

Forma obrazu kwalifikuje go do grupy dojrzałych wirtuozowskich dzieł Sprangera. Malarz należał do czołowych przedstawicieli manieryzmu europejskiego.

Umieszczenie przedstawienia Chrztu Chrystusa na tablicy epitafijnej nie było odosobnionym przypadkiem. Chrzest był symbolem śmierci i odrodzenia do nowego życia. Myśl tę kontynuuje symbolika przedstawienia w predelii epitafium. Ukazano tu wizerunki klęczących obok siebie Simona i Ewy Hannivaldtów, pomiędzy którymi rozciąga się daleki widok z antycznymi ruinami, symbolem przemijania.

Oba malowidła były pierwotnie umieszczone w rozbudowanej oprawie architektoniczno-figuralnej, zawierającej u dołu tablicę z inskrypcją.
Po bokach i u góry figury anielskie, personifikacje cnót oraz wieńczącą pomnik rzeźbę Chrystusa Zmartwychwstałego.

■ Więcej opisów ➸

 


Logo Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego      Kultura Dostępna

Dofinansowano w ramach programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Kultura Dostępna” – zadanie: „Muzeum jest dla wszystkich. Dostosowanie oferty edukacyjnej MNWr do potrzeb osób z niepełnosprawnościami”

 

print