„To, że mamy sposobność oglądać we Wrocławiu obrazy Willmanna pochodzące z Lubiąża, a w szczególności imponujący cykl Męczeństw apostołów, to wydarzenie historyczne” – mówi Piotr Oszczanowski, dyrektor MNWr i kurator wystawy. – „Monumentalne malowidła z lubiąskiego klasztoru pokazujemy w wielkiej konstrukcji – wybudowanej specjalnie na potrzeby wystawy – wewnątrz której został odtworzony ich pierwotny układ prezentacji”.
22 grudnia 2019 – (26 kwietnia 2020) – 4 października 2020
(pierwotnie w pałacu opatów lubiąskich w Moczydlnicy Klasztornej)
Kurator wystawy: dr hab. Piotr Oszczanowski
Wielka wystawa monograficzna Michaela Willmanna (1630–1706), jednego z najwybitniejszych artystów doby baroku w Europie Środkowej, zwanego śląskim Rembrandtem, zagościła w nowoczesnej przestrzeni Pawilonu Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej – najmłodszego oddziału Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Po raz pierwszy w jednym miejscu można obejrzeć ogromny wybór dzieł śląskiego mistrza. Wypożyczono je m.in. z licznych kościołów, klasztorów oraz kolekcji muzealnych. Prezentowanych jest blisko 100 obrazów, co stanowi prawie 1/3 zachowanego dorobku artysty. Wśród nich znajdują się dzieła o tematyce mitologicznej, religijnej, portrety oraz pejzaże.
Po przeszło 75 latach gości na Dolnym Śląsku, ponownie scalony, słynny cykl „Męczeństwa apostołów”, który po wojnie trafił do warszawskich kościołów.
Pokazanie dzieł Willmanna w oryginalnej scenografii, z wykorzystaniem nowoczesnych technik prezentacyjnych i możliwości, jakie niosą ze sobą sale Pawilonu, jest nie tylko wyjątkowym wyzwaniem dla muzealników, ale przede wszystkim próbą złożenia spektakularnego hołdu najwybitniejszemu artyście, jaki kiedykolwiek żył i tworzył na terenie Śląska.
To Willmann!
To jego opus magnum!
Realizacja spotu Kajetan Obarski
„
Nie do wiary, że Michael Willmann nie jest wymieniany jednym tchem obok Rubensa, Rembrandta, Canaletta czy Caravaggia”.
Agnieszka Franków-Żelazny, biolożka i dyrygentka
„
Ma grube rysy, rumiane policzki, podkręcony wąsik, ciemne włosy do ramion, lekko zmarszczoną brew i bystre spojrzenie, które zapowiada: to jestem ja, nikt mi nie podskoczy”.
Małgorzata Szejnert, dziennikarka, pisarka
„
Co w takim razie oznacza ten zgorzkniały, prawie pogardliwy grymas warg? Widzi niepewną przyszłość czy zmarnowaną przeszłość? Swojego życia czy świata wokół? Twarz przedstawiona przez Willmanna z tak dużą wyrazistością wydaje się być pełna skupienia, jakby przyczajona… Mimo mięsistych warg, jest to twarz ascety, gotowego do działania, człowieka zawsze opanowanego, umiejącego powstrzymać i ukryć swe emocje”.
Waldemar Krzystek, reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta
„
Nie słyszymy muzyki, ale możemy sobie wyobrazić jej piękno, jej siłę poprzez zasłuchanie zwierząt, ptaków, drzew – ich gałęzie jak kotary zamykają, odgradzają od reszty świata”.
Maja Komorowska, aktorka
Wydarzenia towarzyszące ➸
„Rzecz o śląskim Rembrandcie” – audycja Bartosza Panka w Polskim Radiu 2 ➸
„Dwa oblicza baroku” – o Willmannie we Wrocławiu – Anda Rottenberg w TOKFM ➸
„Obieżyświat” o wystawie „Willmann. Opus magnum” – Radio Opole ➸
Patroni honorowi
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Piotr Gliński
Marszałek Województwa Dolnośląskiego Cezary Przybylski
Nuncjusz Apostolski w Polsce Ksiądz Arcybiskup Salvatore Pennacchio
Metropolita Warszawski Ksiądz Kardynał Kazimierz Nycz
Metropolita Wrocławski Ksiądz Arcybiskup Józef Kupny
Biskup Warszawsko-Praski Ksiądz Biskup Romuald Kamiński
Przewodniczący Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego
Ksiądz Biskup Michał Janocha
