Maszynka miłości Marii Pinińskiej-Bereś to praca wykonana w technice asamblażu (assemblage), czyli kompozycja stworzona z gotowych elementów ułożonych w formie swoistego trójwymiarowego kolażu.
Należy do cyklu o wyraźnym wydźwięku feministycznym tzw. „Psychomebelków”, które Pinińska-Bereś realizowała przede wszystkim na przełomie lat 60. i 70. XX w.
Maszynka to obiekt przypominający szufladę na nóżkach, która staje się anatomicznie zarysowanym wnętrzem kobiecego ciała. Przy użyciu korbki można obracać wiatrakiem w kształcie kobiecych nóg, co obrazuje problematykę redukcji miłości do mechanicznego ruchu.
Tematyka prac artystki koncentruje się wokół treści feministycznych i wnikliwej obserwacji kobiecej natury. Wprowadzając elementy erotyki, niekiedy metaforyczne lub ironiczne, Pinińska-Bereś odważnie wypowiada się w swoich dziełach o tym, co najbardziej intymne.
#zoom_na_muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸