Realizacja: Fundacja Audiodeskrypcja (konsultacja Barbara Szymańska)
Autorzy skryptu: Sławomir Ortyl, Grzegorz Wojturski
Izabella Gustowska, Płacząca I z cyklu Lamentacje (Sen Czarny), I–IV, 1993–1994
Dzieło ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Obiekt Izabelli Gustowskiej zatytułowany Płacząca I z cyklu Lamentacje (Sen Czarny), I–IV powstał w latach 1993–1994.
Dzieło sztuki współczesnej, reprezentuje nurt sztuki feministycznej.
Technika mieszana: olej i nadruki fotograficzne na płótnie; wymiary: 280 centymetrów wysokość, 94 centymetrów szerokość, 12 centymetrów głębokość.
Dzieło ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Na drewniany stelaż w kształcie kobiecej postaci naciągnięte jest płótno.
Twarz, fragment szyi i ręce to realistyczne nadruki fotograficzne w odcieniach szarości. Dominujące kolory to czerń i szarość.
Stojąca postać przechylona jest łukiem w prawo. Światło z lewej strony uwypukla jej ręce i twarz.
Otwarte dłonie uniesione są powyżej głowy. Stykają się ze sobą palcami wskazującymi oraz kciukiem prawej i środkowym lewej dłoni. Ręce są zgięte w łokciach. Łokcie szeroko rozstawione na boki.
Kontury rąk oraz linie wewnętrzne prawej dłoni przeszyte są białą stebnówką. Płótno wokół szwów delikatnie wybrzuszone.
Pomiędzy uniesionymi rękami a głową szare płótno. Na nim, z prawej strony, zarysowuje się ciemno-szary owalny cień.
Twarz przechylona jest w prawo. Kontury twarzy, nosa i linie brwi przeszyte stebnówką z białych nici.
Oczy i usta zamknięte. W poziomie przeszyte są białą stebnówką.
Wokół twarzy czarne płótno. Na jego obrzeżach białe szwy tworzą zarys kaptura.
Płótno po obu stronach szwów jest mocno wybrzuszone. Tułów i nogi pokrywa czarne płótno.
Izabella Gustowska w swoich pracach używa fotografii i video. Uważa, że te media pozwalają pozostać na granicy sztuki i rzeczywistości. W swoich pracach wykorzystuje fotograficzne portrety własne i swoich bliskich.
■ Więcej opisów ➸