Henryk Mikolasch urodził się w 1872 roku w rodzinie aptekarza. Jego wykształcenie – studia na kierunku chemii i farmacji na Uniwersytecie Lwowskim – miało mu pomóc w zarządzaniu rodzinną firmą aptekarsko-drogeryjną.
Zwyciężyło jednak zamiłowanie do sztuki – konkretnie do fotografii i malarstwa. Mikolasch stopniowo zaczął sprzedawać udziały w swojej firmie, porzucając tym samym wyuczoną profesję i zyski, które mogły z niej płynąć.
Na szczęście wraz z żoną, która podzielała jego pasję do do fotografii, zaczął odnosić sukcesy na wystawach, a jego prace były publikowane w polskich i zagranicznych pismach, m.in.: „La Photographie Française ”, „Photographische Mitteilungen”, „Wiadomościach Fotograficznych”. W 1903 roku zdobył złoty medal na Powszechnej Słowiańskiej Wystawie Fotografii w Wieliczce i od tegoż roku aż do swojej śmierci w 1931 roku pełnił funkcje w Lwowskim Towarzystwie Fotograficznym.
Tak z syna aptekarza i fotografa-amatora stał się jednym z najbardziej cenionych fotografów XX wieku.
Mikolasch zajmował się bardzo różnorodną tematyką. Wśród jego prac znaleźć można martwe natury, demoniczne i symboliczne w wymowie przedstawienia kobiet, pejzaże, architekturę, scenki z miejskiego życia oraz dzikie zwierzęta, które fotografował podczas swoich licznych wypraw myśliwskich.
Sylwia Błachowicz, Dział Promocji i Komunikacji Muzeum Narodowego we Wrocławiu
#zoom_na_muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸