Historia kołem się toczy i zazwyczaj przedstawiciele każdego kolejnego pokolenia pragną „po swojemu” i buntując się przeciwko starym schematom, nadają jej nowy bieg.
Jeszcze będąc na studiach, Jan Dobkowski wraz z Jerzym Ryszardem Zielińskim „Jurry” przeciwstawili się konieczności tworzenia w tradycji postimpresjonizmu, która obowiązywała w pracowni Jana Cybisa. W dwójkę założyli grupę „Neo Neo Neo”, której już sama nazwa podkreślała indywidualizm młodych twórców oraz ich brak identyfikacji z innymi kierunkami w sztuce.
Na czas trwania wystawy „AbakanowicZ. Totalną” ➸ z wystawy stałej w Pawilonie Czterech Kopuł znikną tworzone w duchu hipisowskiej filozofii i estetyki pop-artu obrazy Jana Dobkowskiego oraz nawiązujące do formuły plakatu prace Jana Sawki.
Znikną też m.in. Kolumny Karola Marksa Krzysztofa Bednarskiego i prace Eugeniusza Geta-Stankiewicza – np. prezentowany powyżej Ptak z czerwoną nitką czy Superman, które niczym intelektualne rebusy, oddawały trudy codzienności w czasach komunizmu.
Przez kilka miesięcy nie będzie również można oglądać Tam, gdzie stoję, świeci słońce Jana Jaromira Aleksiuna, ostatni uśmiech pośle wkrótce zwiedzającym uwodzicielski, odziany od stóp do głów w jeans – ówczesny symbol dobrobytu, Playboy Ryszarda Zamoyskiego. Scenę przejmą abakany, na które zdecydowanie warto się wybrać pod koniec roku ➸
#zoom_na_muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸