Historia Muzeum Etnograficznego we Wrocławiu rozpoczęła się w 1947 r., kiedy to powołane zostało do życia Muzeum Państwowe we Wrocławiu (w 1950 zmieniło nazwę na Muzeum Śląskie, a w 1970 na Muzeum Narodowe) z siedzibą przy placu Powstańców Warszawy.
Od początku w jego strukturze znajdował się – obok innych – także Dział Etnograficzny. Do 1953 r. praca nielicznego zespołu zatrudnionych w nim etnografów skupiała się przede wszystkim na porządkowaniu, inwentaryzacji i zabezpieczaniu zbiorów, ale już wtedy nakreślano plany badań naukowych i dokumentacji „dolnośląskości” we wszelkich jej przejawach.
W 1954 r. Dział Etnograficzny przeniósł się do skrzydła zachodniego Zamku Królewskiego przy ul. Kazimierza Wielkiego, przekształcając się równocześnie w Oddział, a w 1956 r. w schemacie organizacyjnym ówczesnego Muzeum Śląskiego oznaczono go już jako Muzeum.
Ponad pół wieku później – po latach intensywnej i pełnej sukcesów działalności wystawienniczej, badawczej i edukacyjnej – nową siedzibą Muzeum Etnograficznego stał się dawny pałac biskupów wrocławskich przy ul. Traugutta na Przedmieściu Oławskim. To właśnie tu od 2004 r. kontynuujemy swoją działalność
Fot. R. Filipczak, P. Pałka, W. Rogowicz
Muzeum usytuowane od 20 lat pośród kamienic wrosło w przestrzeń kulturalno-społeczną Osiedla, stając się ważnym punktem na jego kulturalnej mapie. Wspólnie – wraz z mieszkańcami, działającymi tu organizacjami, stowarzyszeniami i instytucjami – nieustannie udzielamy sobie wsparcia i inspiracji.
Z okazji naszego wspólnego jubileuszu chcielibyśmy podziękować przede wszystkim naszym bliższym i dalszym sąsiadom z Przedmieścia Oławskiego. To wasze Muzeum i nasze Osiedle! Przed nami jeszcze wiele lat razem.
■ Zoom na muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸