„Święte obrazy” malowane na szkle były bardzo popularne w domach chłopskich w drugiej połowie XVIII i pierwszej połowie XIX w. Rozwój tego typu malarstwa był ściśle związany z istniejącym wówczas na terenie Śląska hutnictwem szkła.
Na przełomie XVIII i XIX w. zaczęło rosnąć zapotrzebowanie ludności małych miasteczek i wsi na przedmioty wyposażenia wnętrza, służące jego ozdobie czy zaakcentowaniu statusu społecznego. Równolegle rozwijał się też masowy ruch pielgrzymkowy do popularnych miejsc odpustowych, a co za tym idzie również handel dewocjonaliami.
Malarstwo ludowe na szkle jest w przeważającej części anonimowe, a ustalenie autorstwa obrazów utrudnia fakt, że po II wojnie światowej autochtoniczna ludność Dolnego Śląska wyjechała, archiwa uległy zaś zniszczeniu bądź rozproszeniu. Ciekawostką techniczną jest to, że obrazy na szkle maluje się na odwrocie tafli, czyli w innym porządku niż zwykły obraz.
W zbiorach Muzeum Etnograficznego we Wrocławiu znajdują się 663 obrazy na szkle pozyskane z terenu Dolnego Śląska, wśród nich 171 pochodzi z kolekcji o. Nikolausa von Lutterottiego, a 38 jest prezentowanych na wystawie „Święte obrazki”, którą oglądać można do 29 stycznia 2023 r.
Magdalena Skrabek, Dział Promocji i Komunikacji MNWr
■ Zoom na muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸