Pokaz prac uczestników XI edycji konkursu „ArtStacja – przystanek najmłodszej sztuki”

Gdybym miał tysiąc żurawi to…

Pokaz prac uczestników XI edycji konkursu „ArtStacja – przystanek najmłodszej sztuki”

Fundacja ProCuro

Pomagać bliźnim w trudnych sytuacjach życiowych spowodowanych chorobą, wykluczeniem społecznym, wiekiem, wspierać niepełnosprawne dzieci i młodzież w rozwijaniu talentów i pokonywaniu własnych ograniczeń – takie cele postawiła sobie  powołana w czerwcu 2007 roku Fundacja ProCuro. Założycielkami i fundatorkami ProCuro są Bożenna Dowgiałło, Alicja Śmiechowska-Dzik, Joanna Mesjasz, Maria Jańska-Granek. Fundacja jest organizacją non profit i ma status organizacji pożytku publicznego (OPP). Prowadzi działalność charytatywną na rzecz dzieci niepełnosprawnych, osób wykluczonych i potrzebujących, wspierając ich leczenie i rehabilitację. Od 11 lat Fundacja współpracuje także ze szkołami specjalnymi na Dolnym Śląsku, realizując projekt „ArtStacja – przystanek najmłodszej sztuki”.

Muzeum Sztuki Współczesnej w Pawilonie Czterech Kopuł współpracuje z Fundacją od  2017 roku. W czerwcu 2017 roku w Pawilonie Czterech Kopuł odbyła się jubileuszowa wystawa ArtStacji, a podopieczni Fundacji uczestniczą w spotkaniach i warsztatach specjalnie dla nich przygotowanych przez Dział Oświatowy Muzeum Sztuki Współczesnej.

„Legendy Świata” to nowe hasło, które towarzyszy młodym miłośnikom sztuki, uczestnikom organizowanego co roku konkursu „ArtStacja – przystanek najmłodszej sztuki”. W 2017 roku w ramach XI edycji konkursu pierwszą artystyczną stacją była Japonia. Ten odległy zakątek ziemi, zwany poetycko Krajem Kwitnącej Wiśni, był ojczyzną małej Sadako Sasaki, której wzruszająca historia życia stała się kanwą ubiegłorocznej edycji konkursu.

Sadako Sasaki zmarła wiele lat temu w odległej Japonii, pozostawiła po sobie jednak wspaniałe dziedzictwo. Fundacja PROCURO zdecydowała więc, że w roku 2017 jej podopieczni będą wykonywać prace plastyczne inspirowane historią życia i marzeń dziewczynki. Tak powstała wystawa „Gdybym miał tysiąc żurawi to…”.

Historia Sadako Sasaki

Sadako urodziła się w Hiroszimie i jako dwuletnie dziecko przeżyła wybuch bomby atomowej (6 sierpnia 1945 roku). Potężny wybuch zmiótł z powierzchni ziemi niemal całe miasto, zabijając ponad 78 tys. jego mieszkańców, a blisko 38 tys. dotkliwie raniąc. Ofiar dramatycznych wydarzeń przybywało w kolejnych latach, bowiem ogromne rzesze ocalałych cierpiały na skutek napromieniowania. Wśród nich była i Sadako.

Jako dziesięcioletnia dziewczynka zachorowała na białaczkę i wiele tygodni spędzała w szpitalu. Usłyszała wówczas piękną opowieść – jedną z japońskich legend o długowiecznych żurawiach. Starodawny przekaz mówił, że kto chce zyskać zdrowie, pomyślność i wiele szczęśliwych lat życia, winien złożyć 1000 papierowych żurawi w tradycyjnej technice origami.

Mała Sadako przystąpiła do dzieła. Z kwadratowych karteczek papieru składała finezyjne żurawie. Udało się jej stworzyć 644 – choroba okazała się jednak silniejsza i dziewczynka zmarła. Poruszeni śmiercią Sadako koleżanki i koledzy postanowili dokończyć jej dzieło i złożyć brakujące papierowe żurawie. Tragiczną historię Sadako Sasaki wkrótce znano już w całej Japonii, a z czasem i na całym świecie. W Hiroszimie wzniesiono pomnik upamiętniający Sadako i inne ofiary nuklearnego wybuchu. Tutaj co roku, 6 sierpnia, ludzie z całego świata składają tysiące papierowych żurawi na znak wiecznej pamięci. Na pomniku znajduje się napis: To jest nasz płacz, to jest nasza modlitwa, pokój na świecie.

Relacja z otwarcia wystawy / fot. Michał Magnowski