Jednym z pierwszych dokumentów przygotowanych przez Społeczny Komitet Panoramy Racławickiej był „Memoriał społeczeństwa wrocławskiego w sprawie Panoramy Racławickiej”. Dokument został sporządzony 21 października 1980 i zaadresowany do ówczesnych władz PRL. Jak brzmiała treść memoriału i dlaczego stał się tak ważny dla losów dzieła Kossaka i Styki?
W piśmie Komitet domagał się szybkiego przekazania „Panoramy” z Warszawy do Wrocławia i natychmiastowej konserwacji płótna. Memoriał wysłano do przewodniczącego Rady Państwa profesora Henryka Jabłońskiego, który zgodził się przyjąć delegację Komitetu.
Wizyta profesorów Alfreda Jahna, Olgierda Czernera i Mieczysława Zlata 29 października 1980 zakończyła się spotkaniem z Ministrem Kultury i Sztuki, który już nazajutrz powiadomił telefonicznie przewodniczącego SKPR o swojej decyzji przekazania „Panoramy Racławickiej” do Wrocławia.
Przed stolicą Dolnego Śląska stało trudne wyzwanie przygotowania płótna do publicznej prezentacji. Po przywiezieniu dzieła z Warszawy zdeponowano je w Muzeum Architektury (14 listopada 1980). Dokonano wówczas pierwszych oględzin brytów i udokumentowano ich stan zachowania.
W grudniu 1980 ruszyły prace przy budynku rotundy, w następnym roku po zakończeniu prac wewnątrz budynku, rozwinięto płótno i poddano je zabiegom renowacyjnym.
Fot. archiwum MNWr
W centralnej części rotundy, ponad trzonem przyszłej platformy widokowej, wybudowano drewniany podest roboczy, a na nim dwa foremniki wypukłe i jedno stanowisko płaskie. Przy krawędzi zainstalowano foremnik wklęsły, służący do przygotowania poszczególnych brytów do zawieszania. W tym miejscu rozpoczynały się pierwsze prace konserwatorskie, które trwały od 25 listopada 1981 do 29 maja 1985.
Minęło właśnie 45 lat od I Memoriału i 40 lat od udostępnienia Panoramy Racławickiej we Wrocławiu.
■ Zoom na muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸