Podaj cegłę Aleksandra Kobzdeja to jeden z najsłynniejszych przykładów malarstwa socrealistycznego w polskich zbiorach. W rzeczywistości nurt ten nie miał charakteru realistycznego, ale w wyidealizowany sposób miał prezentować krzepkich i zdrowych obywateli socjalistycznego kraju: robotników, kołchoźnice, przodowników pracy.
„Obraz przedstawia trójkę pracujących murarzy. Powstał w 1950 roku, gdy cała Polska żyła odbudową całkowicie zrujnowanej w czasie II wojny światowej Warszawy. W mieście pracowały zastępy młodych ludzi, którzy przybywali z całego kraju; ze wszystkich stron spływały też datki, zbierane przez utworzony w 1945 roku Społeczny Fundusz Odbudowy Stolicy. Jakkolwiek decyzja o odbudowie miasta miała charakter polityczny, zgodny z oczekiwaniami Józefa Stalina, to jednak jej realizacja nie powiodłaby się bez autentycznego zaangażowania Polaków z całego kraju. Entuzjazm, jaki bije z tego obrazu, nie ma zatem tylko charakteru propagandowego, ale odzwierciedla faktyczną wiarę społeczeństwa w sens odtworzenia zniszczonej Warszawy”…
#zoom_na_muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸