Menuet Aleksandra Krzywobłockiego

Wielkimi krokami zbliżamy się do końca roku, więc czemu by go nie zamknąć w rytmie Menueta?

Menuet to surrealistyczna fotografia autorstwa Aleksandra Krzywobłockiego. Powstała w 1970 roku i można ją zaliczyć do ostatniego cyklu fotomontaży tego artysty.

Głównym elementem aranżującym kompozycję są dłonie. To chyba jeden z ulubionych motywów Krzywobłockiego. Wykorzystywał go już na początku swojej artystycznej działalności, kiedy tworzył jeszcze tzw. montaże z natury – ustawiał w nieoczywisty, fantazyjny sposób przedmioty w rzeczywistości, a następnie wykonywał zdjęcie.

Dłonie w Menuecie zmierzają ku sobie jak w tańcu, który zyskał popularność na dworze Ludwika XIV, a stylizowane bufiaste rękawy wykończone koronką nasuwają luźne skojarzenie z epoką baroku. Istotną część kompozycji stanowią także fragmenty instrumentów muzycznych przypominających struny. Biegną one po skosie i krzyżują się ze sobą w sposób, który nieustannie ściąga wzrok widza do centrum fotokolażu.

Aleksander Krzywobłocki urodził się we Lwowie w 1901 roku. Tam też pracował jako architekt i konserwator zabytków oraz działał w grupie „artes” zrzeszającej artystów tworzących pod wpływem surrealizmu. Początkowo wystawiał swoje projekty jako architekt, jednak zasłynął jako autor fotomontaży i fotografii, w których notabene detale rzeźbiarskie i architektoniczne pojawiają się bardzo często.

Po II wojnie światowej artysta trafił do Wrocławia, dzięki czemu w kolekcji tutejszego Muzeum Narodowego znajduje się większość jego prac. Ostatnie lata swojego życia spędził w Krakowie, gdzie zmarł w 1978 roku.

Sylwia Błachowicz, Dział Promocji i Komunikacji Muzeum Narodowego we Wrocławiu

#zoom_na_muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸
 

print