Dwie rzeźby Magdaleny Abakanowicz ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu przez najbliższe trzy lata prezentowane będą w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu.
Projekt jest współorganizowany przez Instytut Adama Mickiewicza w ramach zagranicznego programu kulturalnego Polskiej Prezydencji w Radzie Unii Europejskiej 2025.
Praca „Mędrcy” Magdaleny Abakanowicz pokazywana jest w pobliżu Sali Czerwonej, znajdującej się w Gmachu Erasmusa, który powstał w wyniku pierwszej rozbudowy Pałacu Trybunału w 1988 r. Pozostałe dwie sale noszą nazwy: Sala Dalsgaarda i Sala Pessoi – na cześć, odpowiednio, duńskiego artysty oraz portugalskiego poety.
Fot. I.D. Bigos
Budynek Erasmusa jest połączony z Pałacem Galerią i monumentalnymi schodami, a obok sal obrad znajdują się tam również biura urzędujących sędziów. Od wielu lat w rozległych przestrzeniach Trybunału Sprawiedliwości UE publiczność i pracownicy mogą podziwiać kolekcję dzieł sztuki reprezentatywną dla wielokulturowego europejskiego dziedzictwa. Prezentowane tam eksponaty pochodzą z darowizn lub zostały Trybunałowi powierzone w depozyt albo wypożyczone w ramach wystaw czasowych. Jednym z pierwszych dzieł sztuki jest użyczony już w 1969 r. przez Francję wspaniały gobelin autorstwa Jeana Lurçata, uznawanego za ojca współczesnej sztuki tkaniny, wykonany w światowej sławie manufakturze Aubusson.
Ten wyjątkowy artysta był również jednym z pomysłodawców powstania Biennale Sztuki Tkaniny w Lozannie, w którym Magdalena Abakanowicz brała udział od pierwszej edycji w 1962 do późnych lat 70. XX w. Właśnie wtedy, już na początku lat 60. XX w., we francuskojęzycznej części Szwajcarii monumentalne i rewolucyjne prace artystki zostały zauważone przez publiczność i krytykę artystyczną.
Dwie figury z cyklu „Mędrcy”, nad którym artystka pracowała w latach 1987–1988, prezentowane są przed wejściem do Sali Czerwonej. Rzeźby te są kontynuacją nurtu figuratywnego w twórczości Abakanowicz, który zapoczątkowała grupa „Postacie siedzące” z 1974 r. Lata siedemdziesiąte XX w. to czas przejściowy w twórczości artystki, kiedy powoli odchodzi od tworzenia mięsistych, organicznych i abstrakcyjnych abakanów, kierując uwagę w stronę rzeźby humanoidalnej, do wykonania której artystka wykorzystywała autorską metodę. Pierwszym etapem było przygotowanie gipsowej formy z odcisku postaci siedzącego człowieka, po czym z fragmentów używanych worków jutowych przy pomocy kleju stolarskiego i żywicy syntetycznej artystka wielokrotnie „wyciskała” monochromatyczne „negatywy” modela. Prezentowani „Mędrcy” to bezgłowe, pozornie identyczne postacie usadowione na wysokich metalowych postumentach, które formą przypominają starożytne figury faraonów. Usytuowanie rzeźb o tak znaczącym tytule przed salą sądową może sugerować, że są one gwarantem przemyślanego przebiegu odbywających się w niej obrad.
Obok postaci „Mędrców” na ekranie monitora w przerwach między sesjami pokazywany jest krótki film wprowadzający w kontekst twórczości Magdaleny Abakanowicz, który pozwoli oglądającym na zapoznanie się ze spektrum prac stworzonych przez Abakanowicz, a znajdujących się na całym świecie, podkreślając znaczenie polskiej artystki dla rozwoju sztuki współczesnej XX i początku XXI w.
„Mędrcy” Magdaleny Abakanowicz w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu
Termin: 26.03.2025–26.03.2028
Wydarzenie jest częścią zagranicznego programu kulturalnego Polskiej Prezydencji w Radzie Unii Europejskiej 2025 organizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza, finansowanego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Więcej informacji o programie: poland2025eu.culture.pl ➸
