Magdalena Abakanowicz, Mutanty, 1994–1996

Dzieło ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu, prezentowane w Pawilonie Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej.

Pięć figur z cyklu „Mutanty” to rzeźby nawiązujące kształtem do zwierzęcych form. Na metalowe stelaże Magdalena Abakanowicz naklejała nieregularne fragmenty tkaniny jutowej w kolorze jasnobrązowym, nasączone wcześniej klejem i utwardzone żywicą. Faktura „Mutantów” staje się przez to nierówna i chropowata.

Każdy z pięciu Mutantów jest inny. Artystka inaczej układała ich przednie i tylne łapy, odmienne są również kształty ich pysków. Trzy z nich zostały ukazane w pozycji stojącej, dwa w pozycji siedzącej.

Patrząc od lewej strony, widzimy Mutanta siedzącego – o wysokości 145 cm, długości 244 cm oraz szerokości 76 cm. Dwie tylne kończyny przypominają kształtem półkola. Płaskimi końcami przylegają do podłoża. Z obu stron Mutanta są niemal identyczne. Korpus ułożony jest w kształt przywodzący na myśl siedzącego psa z mocno wyciągniętą do przodu głową. W połowie korpusu umieszczone są dwie przednie, mocno zgeometryzowane – zbliżone do prostopadłościanu – nogi.

Kolejny Mutant to figura stojąca. To najniższy z mutantów, ma 111 cm wysokości, 205 cm długości oraz 53 cm szerokości. Wszystkie cztery kończyny ma w kształcie prostokątów. Tylne łapy płynnie przechodzą w tył korpusu Mutanta. Pysk lekko wysunięty do przodu zakończony jest obłym kształtem. Wyraźnie widać marszczenia tkaniny jutowej.

Środkowy Mutant – najbardziej wysunięty do przodu – jest największym ze zbioru. Mutant stojący ma 145 cm wysokości, 266 cm długości, oraz 50 cm szerokości. Wygląda jak powiększona wersja wcześniej opisanego Mutanta stojącego.

Czwarty mutant to ponownie stwór ukazany w pozycji siedzącej, jednak o 30 cm mniejszy niż pierwszy omówiony Mutant siedzący. Jego forma przypomina siedzącego psa czekającego na wydanie komendy przez właściciela.

Piąta postać to równie niski Mutant stojący – ma 110 cm wysokości, 220 cm długości oraz 50 cm szerokości. Jest on również najbardziej zaokrąglony w korpusie. W dolnej części, gdzie znajduje się brzuch, jest on bardziej wypukły niż pozostałe mutanty. Również w tym mutancie najbardziej widoczna jest faktura tkaniny.

■ Więcej opisów ➸

 

print