Dzieło ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu, prezentowane w Pawilonie Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej.
Dzieło przedstawia drewnianą klatkę oraz umieszczony w niej korpus człowieka.
Klatka ma kształt sześcianu. Zrobiona jest z czterech pionowych belek o wysokości 188 cm połączonych 8 poziomymi belkami.
4 z nich znajdują się w górnej części pionowych belek – 15 cm od góry, kolejne 4 w dolnej części – 15 cm od dołu.
Górna i dolna konstrukcja połączone są za pomocą ukośnych belek łączących górny i dolny róg bocznych ścian sześcianu.
W środku na wysokości dolnego wzmocnienia klatki na całej szerokości przymocowana jest drewniana deseczka, na której umieszczona jest postać. Forma przedstawia odcisk ludzkich pleców – od szyi aż to pośladki.
Postać pozbawiona jest rąk, nóg oraz głowy. Przedstawia pustą skorupę w kształcie zgarbionej ludzkiej sylwetki.
Figura ta o wysokości 124 cm wykonana została z tkaniny jutowej.
Klatka Magdaleny Abakanowicz jest nawiązaniem do sytuacji politycznej w Polsce w okresie stanu wojennego.
Anonimowa skulona postać uwięziona w zbitej z surowych belek klatce może być symbolem zniewolenia.
■ Więcej opisów ➸