Magdalena Abakanowicz, Abakan żółty, 1970–1975

Dzieło ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu, prezentowane w Pawilonie Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej.

Abakan to wyjątkowa forma rzeźbiarska – połączenie tkaniny i rzeźby. Abakany nie są wykonane z twardych materiałów jak klasyczna rzeźba. Nie są również płaskie jak dzieło wykonane z tkaniny.
Abakan, potocznie określany jako miękka rzeźba, wykonany jest z grubo tkanych sizalowych splotów.

Abakanowicz przy tworzeniu dzieliła włókna na cieńsze pasma, następnie barwiła je i suszył, a potem tkała z nich na krośnie swoje abakany. Cały ten proces sprawiał, że w trakcie tworzenia przypominały one kształtem gobeliny, czyli płaskie tkaniny.

Abakan żółty wykonany jest z gęstych połączeń pojedynczych włókien. Misternie przenikające się pasma nadają tkaninie twardy, szorstki charakter. Sposób prowadzenia włókna jest poziomy, równoległy. Wszelkie łączenia materiału są niewidoczne. Po zszyciu wszystkich elementów Abakanowicz nadawała im przestrzenną formę.

Abakan żółty ma kształt łezki – węższy na górze, symetrycznie rozszerza się ku dołowi. Jego kształt jest opływowy – nie ma w nim kanciastych elementów.

■ Więcej opisów ➸

 

print