Czym są kwitle? Polska nazwa pochodzi od kwitełech/kwitlech (jid. קװיטלעך / קװיטל) – a oznacza skrawki papieru, karteczki, na których chasydzi pisali prośbę, z którą przychodzili do cadyka (lub na jego grób).
Kwitle zawsze zawierały podstawowe informacje o osobach je składających: miejscowości, z których pochodzą, imiona wraz z imionami matek, a także imiona żon, dzieci, a nawet dalszych krewnych, w zależności od tego, kogo dotyczyła prośba. Przeważnie proszono o wsparcie w sprawach materialnych, powodzenie w interesach, spłatę długów, a nawet wygraną na loterii.
Innym tematem kwitli były prośby o szczęście rodzinne, dobre zamążpójście dla córek i ożenek dla synów, pilność w nauce i ogólnie o mir domowy. Proszono także o wstawiennictwo w sprawach duchowych, pomoc w studiowaniu Tory, a także „wzrastaniu do wszystkiego dobrego”.
Standardowe kwitle zawierały oględne prośby o „zdrowie, utrzymanie i powodzenie”. Od cadyka oczekiwano przede wszystkim modlitwy, błogosławieństwa, ale także praktycznej porady, np. jak wyleczyć daną chorobę lub do jakiego lekarza się udać, czy oddać syna do rzemieślnika na naukę, a nawet czy rozwieść się z żoną.
Obecnie kwitle, podobnie jak dawniej, w czasach chasydzkich dworów, stanowią podstawowy środek komunikacji pomiędzy wiernymi a cadykiem. Zważywszy, że publiczna działalność cadyków nie była zarezerwowana jedynie dla jego zwolenników i nie ograniczała się do kręgu jego dworu, tak i teraz do grobów pielgrzymują także niechasydzcy żydzi i również oni składają swoje kwitle.
W dzisiejszych czasach pielgrzymi udający się w rocznicę śmierci na grób cadyka zbierają kwitle od rodziny i bliskich przyjaciół, aby złożyć je w ohelu, przy samym grobie, modląc się i szukając duchowego połączenia ze zmarłym cadykiem. Można także złożyć kwitle za pośrednictwem internetu, chasydzi bowiem nie odżegnują się od nowoczesnych technologii. Służy temu np. strona kevarim.com.
Joanna Kurbiel, kuratorka wystawy „Jorcajt – czas chasydów”
#zoom_na_muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸