21 sierpnia 2021, prowadzenie: Justyna Oleksy.
Co pamiętane, co opowiedziane, co dopowiedziane? „Cała przeszłość zamienia się w zagadkę – i to dosyć szybko” – mówi Ewa Kuryluk w kontekście naszego wyobrażenia o tym, jak żyli, jak myśleli ludzie ubiegłych epok. Zostają ślady – namalowane twarze, gesty. Ile wyrażają? Ile odczytamy?
W ramach kolejnych warsztatów performansu przetestowaliśmy ten bezruch, w którym zbiegają się wszystkie dawne poruszenia. Sprawdziliśmy także performatywny potencjał krzeseł – elementu silnie obecnego w przestrzeni wystawy Ewy Kuryluk. Dodatkowym kontekstem było Ukrzesłowienie Andrzeja Wróblewskiego i czuła literacka interpretacja przedmiotu autorstwa Zbigniewa Herberta, w interpretacji Jana Nowickiego ➸
Oto kilka kadrów oraz etiuda z warsztatów (realizacja: Justyna Oleksy, Barbara Krupa i Agata Iżykowska-Uszczyk).
■ Fotorelacje edukacyjne ➸