Klasyczne dywany Henela

Marian Henel przez blisko 25 lat terapii w Pracowni Ekspresji Sztuki Psychopatologicznej branickiego szpitala wykonał 11 wielkoformatowych dywanów, zwanych gobelinami, z których największy ma ponad 6 metrów długości i 3 metry szerokości.

Początkowo robił dywany na zamówienie według dostarczonych wzorów i wskazówek. Na wystawie w Muzeum Etnograficznym można oglądać trzy takie prace:

— „Muzykanci” (1969) – treścią dywanu jest pochwała niefarmakologicznych metod psychiatrii, ujęta w przedstawieniu grupy trzech renesansowych muzyków i sentencji „Verbum, gaudium, labor et musica… etiam medicina” (Słowo, radość, praca i muzyka… to również medycyna). Wzór tego „gobelinu” został Henelowi narzucony, jednak wszystkie ornamenty i barwy twórca dobrał sam, z czego wywiązał się w doskonały sposób.

Fot. W. Rogowicz, A. Podstawka

— „Eskulap” (1971) – to herb szkoły medycznej z maksymą „Salus aegroti suprema lex” (Dobro pacjenta najwyższym prawem). Na ponurym granatowym tle wyróżnia się oplatający koło trybowe wąż, mistrzowsko zrealizowany zwiastun rozwijającego się talentu Henela.

— „Orzeł piastowski” (1974) – to dywan z przedstawieniem herbu dynastii Piastów – monumentalnego białego orła na czerwonym tle.

Fot. W. Rogowicz, A. Podstawka

Projektowane później autorskie „gobeliny” Henela już nigdy potem nie prezentowały tego, co zwykle kojarzy się z gobelinami znanymi z historii sztuki. O tym, co przedstawiają, można sprawdzić na wystawie „Obłęd. Przypadek Mariana Henela – lubieżnika z Branic”, którą oglądać można w Muzeum Etnograficznym do 16 lutego 2025. Zapraszamy! Uwaga, jest to wystawa tylko dla dorosłych!

■ Zoom na muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸

 

print