Zapraszamy na wykład Kamili Kowalczyk 14 listopada 2015 (sobota) o godz. 15.00.
Wilhelm i Jakub Grimmowie byli przekonani, że zapisywane przez nich baśnie są odzwierciedleniem ducha narodu niemieckiego i że utrwalają istotne elementy tradycji ludowej. Wiemy już jednak, że baśnie z ich zbioru nie do końca były niemieckiej proweniencji. Nie wszystkie też wywodziły się bezpośrednio z folkloru. W masowej świadomości jednak baśnie Grimmów stały się bardzo istotnym składnikiem kultury, stanowiąc kanon literacki i ważny element tradycji – nie tylko europejskiej.
Baśnie zebrane przez Grimmów zawierają sceny okrutne i brutalne. Jedna z bohaterek Gęsiareczki „nie zasłużyła na nic więcej jak tylko na to, by rozebrać ją do naga i zamknąć w beczce wybitej w środku ostrymi gwoździami. A beczkę trzeba by zaprząc w dwa białe konie, które wlokłyby ją od ulicy do ulicy na śmierć”, natomiast kiedy czarownica z Jasia i Małgosi trafia do pieca, wepchnięta przez Małgosię „zaczęła wyć przeraźliwie, ale Małgosia uciekła i tak bezbożna starucha musiała w końcu nędznie spłonąć”. Baśnie te zawierają opisy tortur, kar, okaleczeń, makabrycznych zgonów, gwałtów, scen incestu i kanibalizmu.
Celem wykładu jest zaprezentowanie przykładów, które w szczególny sposób przetwarzają baśniowe fabuły zebrane przez Grimmów, osadzając je w poetyce grozy. Zestawiając pierwotną sytuację snucia baśni i związanego z nią ludowego strachu magicznego ze współczesną sytuacją baśniowychrenarracji oraz wpisanej w nią grozy, prelegentka wskaże główne mechanizmy kreowania strachu oraz przetwarzania klasycznych wersji baśni braci Grimmów.
Il.: Otto Ubbelohde, Der Wolf und die sieben jungen Geisslein, 1907, Wikimedia Commons
WSTĘP WOLNY
