Chrystus Frasobliwy to jeden z najczęściej podejmowanych tematów w twórczości Jana Giejsona, rzeźbiarza z Barda.
Jest to przedstawienie należące do scen pasyjnych – Jezus ukazany jest w chwili przed przybiciem do krzyża, w pozycji siedzącej, z głową wspartą na ręce, w koronie cierniowej i opasce na biodrach, a czasami także w szkarłatnym płaszczu. Jego atrybutem często jest ludzka czaszka, berło lub trzcina.
Fot. M. Skrabek
Typ ikonograficzny Chrystusa Frasobliwego wykształcił się na terenie Niemiec w XIV w. W kolejnych dwóch stuleciach upowszechnił się na terenach Śląska i Pomorza, Polski, Słowacji oraz Litwy. W XVIII i XIX wieku był popularny zwłaszcza w sztuce ludowej.
Na tyle często pojawiał się w repertuarze twórców ludowych, że jeszcze w II poł. XX w. (czasach silnego mecenatu państwowego nad sztuką ludową i rozkwitu zainteresowania nią na rynku komercyjnym) przedstawienie Chrystusa Frasobliwego traktowano jako „typowo polskie”.
„Jana Giejson. Od nowa” – wystawa czasowa w Muzeum Etnograficznym we Wrocławiu trwa do 30 grudnia 2025 r. Zapraszamy!
■ Zoom na muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸