Realizacja: Fundacja Audiodeskrypcja (konsultacja Barbara Szymańska)
Autorzy skryptu: Sławomir Ortyl, Grzegorz Wojturski
Andrzej Wróblewski, Cień Hiroszimy, 1957
Dzieło ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Obraz Andrzeja Wróblewskiego zatytułowany Cień Hiroszimy powstał w roku 1957.
Dzieło sztuki współczesnej. Reprezentuje nurt ekspresyjny.
Technika: obraz olejny na płótnie, węgiel drzewny. Wymiary: 133 centymetry wysokość, 100 centymetrów szerokość.
Dzieło ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Obraz przedstawia zgeometryzowaną postać w pozycji siedzącej. Sylwetka zwrócona jest skosem w lewo, ku głębi obrazu.
Malowidło jest monochromatyczne. Szaro-beżowo-czarny zarys ciała obwiedziony jest czarnym konturem. Ukazany na szaro-beżowo-żółtym tle.
Głowa postaci jest kolista. Pośrodku przecina ją pozioma, czarna plama. Ma kształt klina. Jego ostrze skierowane jest w lewo.
Ramiona postaci są zaokrąglone. Tułów, lewa ręka i nogi prostokątne. Na wysokości lewej łopatki, czarna pozioma plama w kształcie wrzeciona. Lewa ręka opuszczona wzdłuż tułowia. Ucina się na wysokości uda. Pośladki są zaokrąglone.
Lewa noga jest lekko wysunięta przed prawą. Wzdłuż linii rozdzielającej uda, czarna, wrzecionowata plama. Kolana zgięte, zaokrąglone. W poprzek prawej łydki biegnie czarny, cienki prostokąt. Nogi na wysokości kostek stykają się z dolną krawędzią obrazu.
Na obrazie są szare, poziome, równoległe linie utworzone z kilku kresek. Linie otacza jasnożółta poświata. Pierwsza linia, na wysokości czarnego klina na głowie, ciągnie się w prawo. Przechodzi w żółtą poświatę, stykającą się z prawą krawędzią obrazu. Druga linia nad barkiem. Jej poświata z jednej strony styka się z szyją, z drugiej z lewą krawędzią obrazu. Trzecia linia w połowie obrazu ma długość około 15 centymetrów. Biegnie od lewej krawędzi. Czwarta, najdłuższa linia, przebiega w poprzek postaci na wysokości jej pasa. Jej poświata styka się z prawą krawędzią. Ostatnia linia, stanowi przedłużenie w obie strony czarnego prostokąta na prawej łydce. Jej jeden koniec styka się z konturem wysuniętej, lewej łydki. Drugi kończy się pośrodku szerokości malowidła.
Dzieło nawiązuje do wybuchu bomby atomowej w japońskim mieście Hiroszima w 1945 roku. Wtedy cały świat obiegła fotografia przedstawiająca cień człowieka na moście, którego ciało z powodu silnego promieniowania „wyparowało”, pozostawiając jedynie ciemniejszy zarys sylwetki.
■ Więcej opisów ➸