W tym roku mija 70. rocznica śmierci wybitnego malarza i rysownika Waldemara Cwenarskiego (1926-1953), którego twórczość zasługuje na najwyższe uznanie nie tylko jako przykład niezależnej sztuki powojennej, ale także wyjątkowo przejmujący zapis dramatycznych czasów pokolenia naznaczonego piętnem wojny.
Sztuka Cwenarskiego – pełna wspomnień, osobistej symboliki – jest również przepojona głębokim humanizmem, czułością i liryzmem. Zarówno jego obrazy, jak i prace na papierze wciąż zaskakują złożonością warstw symbolicznych, ikonograficznych oraz czysto formalnych.
Jego ekspresyjna technika malowania, niezwykłe wyczucie koloru, stosowanie ciekawych skrótów perspektywicznych, dążenie do syntezy przy zachowaniu maksymalnej siły wyrazu stanowią świadectwo wielkiej wrażliwości i indywidualności twórczej artysty, opowiadają o wielkiej pasji malowania.
Dzięki spadkobierczyni Waldemara Cwenarskiego, wybitnej artystce prof. Krystynie Cybińskiej, Muzeum Narodowe we Wrocławiu może poszczycić się największą kolekcją prac artysty, liczącą 99 kompozycji, wśród których znajdują się obrazy oraz prace na papierze.
Fot. W. Rogowicz
W rocznicę śmierci artysty wrocławskie Muzeum Narodowe uczciło jego pamięć kwiatami złożonymi na grobie na cmentarzu przy ul. Bujwida we Wrocławiu, a od 4 kwietnia 2023 na wystawie stałej w Pawilonie Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej oprócz trzech prezentowanych dotąd obrazów (Pożoga, Kompozycja i Ukrzyżowanie) oglądać również można niezwykle wzruszającą pracę olejną na papierze: Etiudę pochodzącą z 1952 r.
Anna Chmielarz, Pawilon Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej
fot. Anna Chmielarz