Obiekt ze zbiorów Muzeum Etnograficznego Oddziału Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Na wystawie „Dolnoślązacy. Pamięć, kultura, tożsamość” obok bardzo wielu interesujących zabytków znajduje się eksponat o charakterystycznej formie – tzw. dwojaki, czyli podwójne naczynie gliniane z uchem. Zostało przywiezione na Dolny Śląsk po II wojnie światowej przez osadników z okolic Opoczna na Mazowszu. Są to dwa jednakowe gliniane garnuszki, które zostały wykonane ręcznie przez garncarza. W połowie swojej wysokości złączone są paskami gliny. Posiadają wspólne ucho umieszczone prostopadle, które łączy obydwa naczynia, służąc jednocześnie jako uchwyt.
Dwojaki używane były do początków XX wieku. Służyły do zanoszenia jedzenia pracującym na polu w porze żniw czy wykopów. Przynoszono w nich zsiadłe mleko, gotowane ziemniaki, kasze i inne potrawy. Aby jak najdłużej utrzymać w dwojakach ciepło, owijano je w płócienne płachty. Często też posiadały przykrycie wykonane z podłużnego kawałka deski, z wycięciem na uchwyt i otworem na trzonek łyżki. Pokrywki dorabiali głównie sami użytkownicy. Niekiedy takie deseczki miały ozdobnie profilowane krawędzie, wycięte różne ornamenty, inicjały właściciela, a nawet datę.
Ten niepozorny przedmiot możemy zobaczyć również w dziełach malarskich poświęconym tematyce wiejskiej – najsłynniejszym z nich są Bociany Józefa Chełmońskiego.
■ Więcej opisów ➸
Dofinansowano w ramach programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Kultura Dostępna” – zadanie: „Muzeum jest dla wszystkich. Dostosowanie oferty edukacyjnej MNWr do potrzeb osób z niepełnosprawnościami”