Umiejętność ręcznego wytwarzania wyrobów ceramicznych jest unikatowym rodzajem tradycyjnego rzemiosła, przekazywanym z pokolenia na pokolenie w Horezu w południowo-zachodniej Rumunii. Mężczyźni wydobywają glinę, z której garncarze lepią czerwoną ceramikę. Każdy garncarz ma własny sposób modelowania, ale wszyscy przestrzegają tego samego porządku poszczególnych czynności. Kobiety dekorują wyroby tradycyjnymi wzorami przy pomocy specjalnych narzędzi i technik. Ich zdolność dobierania wzoru i koloru stanowi o unikatowym charakterze ceramiki. Barwy mają żywe odcienie ciemnego brązu, czerwieni, zieleni, błękitu i „kości słoniowej z Horezu”. Na koniec wyrób jest wypalany
w piecu. Zawód garncarza przekazywany jest w rodzinnych warsztatach albo poprzez naukę
u mistrza, a popularyzowany na targach i wystawach.
Wystawa z Rumuńskiego Instytutu Kultury w Warszawie
