Na wystawę stałą w Muzeum Sztuki Współczesnej w Pawilonie Czterech Kopuł trafiła książka artystyczna Zbigniewa Makowskiego.
Praca, powstała w latach 1998–1999, składa się z trzech luźnych zeszytów powiązanych sznurkiem, umieszczonych w twardej oprawie po starym albumie z reprodukcjami dzieł Leonarda da Vinci. Poszczególne karty grubego czerpanego papieru pokrywają liczne rysunki o zróżnicowanej tematyce, wykonane tuszem oraz farbami wodnymi.
Fot. Sylwia Błachowicz
Ich dopełnieniem, choć nie zawsze komentarzem, są kaligrafowane teksty w językach polskim, angielskim, niemieckim, starogreckim oraz po łacinie. Zawartość księgi wyraża głębokie przemyślenia ich autora, dotyczące zarówno sztuki, jak i jego samego.
Poszczególne zeszyty artysta opatrzył odrębnymi, jak zwykle tajemniczymi tytułami: „Whiteness of the lily” (Biel w lilii), „Sieroszewski mieszkał”, „Podniósł moją zasłonę”, umieszczonymi na okładce. Ostatni z nich został napisany w języku starogreckim.
W zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu znajduje się 120 książek artystycznych Zbigniewa Makowskiego, które stanowią najbardziej oryginalny aspekt jego bogatej twórczości artystycznej.
Magdalena Szafkowska, Dział Grafiki i Rysunku MNWr