Mało kto wie, że w zbiorach wrocławskiego Muzeum Narodowego znajduje się ponad 30 zabytków kamiennej śląskiej rzeźby nowożytnej, które jako depozyt prezentowane są w kościele św. Marii Magdaleny we Wrocławiu.
To głównie dzieła sztuki sepulkralnej, a wśród nich są również ciekawe przykłady rzeźby architektonicznej. Najstarszym z nich – wmurowanym w zachodnie lico filara Kaplicy Złotników – jest piaskowcowy relief herbowy pochodzący z dawnego Hotelu Rautenkranz w Legnicy (zachodnia część legnickiego Rynku, nr 35), który datowany jest na rok 1524.
Do zbiorów przedwojennego Śląskiego Muzeum Rzemiosła Artystycznego i Starożytności (mieściło się tam, gdzie dziś stoi Narodowe Forum Muzyki) trafił w 1902 r. i umieszczony został na stałej ekspozycji. Przetrwał wojnę i całkowite zniszczenie gmachu muzealnego, ostatecznie znalazł schronienie we wnętrzu kościoła.
Jako trzymacze nieznanego nam herbu pojawiają się na tej płaskorzeźbie: mężczyzna w stroju z epoki wczesnego renesansu i naga kobieta. W tle widzimy jeszcze typowo późnogotyckie wnętrze ze sklepieniem żebrowym. Popiersia nagiej kobiety z bujnie rozwianymi włosami i trzymającej w dłoniach poroże jelenia umieszczone są także w samym herbie oraz w jego klejnocie.
Twórca tego dzieła był jednym z pierwszych nowożytnych rzeźbiarzy śląskich tak śmiało i bezpruderyjnie ukazujących akt kobiecy.
■ Zoom na muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸